Krzysztof "Szopa" Szopiński, prezes grupy ORLEN Żelazny, o podniebnych figurach i... niebezpiecznych dojazdach na lotnisko

Co jest najtrudniejsze w lotniczych akrobacjach?
Odpowiem trochę przewrotnie, że każdy lot od startu do lądowania jest trudny, bo nawet prozaiczne rzeczy w określonych sytuacjach mogą stać się niebezpieczne. W naszym fachu na pewno jednak najbardziej niebezpieczne są pętle i pionowe figury, chociaż inne elementy podniebnych akrobacji też nie należą do łatwych. Kochamy życie i wszystko, co robimy jest przećwiczone i realizowane z pokorą. Dlatego po pokazie możemy sobie pozwolić na stwierdzenie, że dla widzów najbardziej niebezpieczny był dojazd na imprezę...

Zobacz też: Niezwykła podniebna przygoda Patrycji Wyciszkiewicz

Czy łatwo się przesiąść z samolotu służącego do akrobacji za stery typowego samolotu pasażerskiego?
Kiedyś koledzy zafundowali mi taki sprawdzian na symulatorze. Pilotowałem Boeinga 737 i całkiem dobrze mi szło do momentu przyziemienia na lotnisku w Innsbrucku. Nie wziąłem poprawki na silny, boczny wiatr i wylądowałem poza pasem startowym. Trudno mi się porównywać do innych pilotów, ale na pewno w stosunku do formacji wojskowych dysponujemy na pewno mniejszym zapleczem sprzętowym. Bardziej po prostu jesteśmy zdani na siebie, ale dzięki temu możemy się chlubić najdłuższym stażem wśród wszystkich grup lotnictwa cywilnego na świecie.

Jak wygląda proces przygotowania jakiegoś nowego elementu podczas pokazu?
Symulatorów nie mamy, więc musimy to robić trochę w sposób chałupniczy. Zaczynamy od omówienia figury, a potem rysujemy ją na na naszych specjalnych tablicach. Następne etap to chodzenie po lotnisku i robienie figur "na sucho", czyli pokazywanie palcem jak miałaby ona wyglądać. Wreszcie wsiadamy do samolotu i taką figurę wykonujemy, filmując ją z dołu i analizując z różnych ujęć. W każdym sezonie staramy się wprowadzać nowości, jednocześnie nie rezygnując z tego, co jest naszą wizytówką, jak choćby figura "żelazne serce".

Jak powinna wyglądać optymalna droga do bycia pełnoprawnym pilotem grupy ORLEN Żelazny?
Idealna droga powinna składać się z członkostwa w klubie modelarskim, a następnie w klubie szybowcowym. Praktyka jednak nie jest nigdy odwzorowaniem jakiegoś idealnego schematu, tylko tego, co się dzieje w społeczeństwie i określonej branży. Dlatego w polskich warunkach pilotami akrobatami zostają czasami nawet biznesmeni. Poza tym trzeba pamiętać, że rekrutacja do naszego zespołu nie odbywa się na zasadzie zgłoszenia czy rozmowy kwalifikacyjnej. Ja często mówię o nas, że mamy stan "żelaznego ducha", mając na myśli to, że mamy wspólne upodobania, żarty i mentalność. Nie jesteśmy hermetyczną grupą, ale też nie każdy do nas pasuje.

Wiem, że od pięciu lat najczęściej można Was spotkać na domowym lotnisku w Kąkolewie koło Grodziska Wlkp. Tam jednak trenujecie, a gdzie będzie można Was zobaczyć w tym roku na pokazach?
Sezon rozpoczęliśmy już w Opolu, a najbliższy nasz występ planowany jest 27 maja w Warszawie. Potem będą też pokazy w Lesznie, Piotrkowie i Radomiu. Bywamy też na targach czy spotkaniach z kibicami i bierzemy udział na przykład w takich akcjach, jak ta zaproponowana przez kolegów rajdowców z Kamena Rally Team na ubiegłoroczne święto Niepodległości. W Kąkolewie zaprezentowaliśmy wówczas symboliczne przywiązanie do biało-czerwonych barw z udziałem naszych samolotów, F-16 i rajdowego pojazdu. Grupa ORLEN Żelazny jest więc widoczna w różnych miejscach i przy różnych okazjach.