Lotto Ekstraklasa. Ojrzyński, Vuković, Zieliński, czyli nowa miotła lekiem na całe zło

Trener Leszek Ojrzyński zasłynął kiedyś w Podbeskidziu z muzycznej motywacji. Po pierwszym treningu w Bielsku, w którym piłkarze nie wykazali zbyt dużej determinacji, zamknął ich w szatni i puścił składankę kilkunastu zamordystycznych hitów rapowych. I tak po 40 minutach słuchania - na murawie zaczęły lecieć iskry. Teraz trener Ojrzyński ratuje Wisłę Płock. Na razie bardzo efektownie, płocczanie wygrali dwa ligowe mecze z rzędu i opuścili strefę spadkową. Być może znowu pomogła hip-hopowa składanka?

Jak to jest w Polsce z efektem nowej miotły? Już były prezes PZPN Grzegorz Lato - po zwolnieniu Leo Beenhakkera - głowił się i stwierdził, że nowa miotła może będzie inaczej zamiatała. A jak inaczej, to zazwyczaj lepiej.

- Nie zawsze, ale często. Pierwszy przykład w tym sezonie to AS Monaco, gdy przyszedł Thierry Henry. Wybitny piłkarz i asystent trenera Roberto Martineza w reprezentacji Belgii, a musiał odejść i szybko wrócił Leonardo Jardim. Nie zawsze ta miotła działa. Co się dzieje w szatni, gdy coś nie działa i nie funkcjonuje? Zawodnicy potrzebują nowego bodźca. Najczęściej daje go nowy trener. Jeśli wcześniej był asystentem, to wie, kto jest niezadowolony i kto zasługuje na szansę. A jeśli przychodzi nowa twarz, to każdy się mobilizuje, jest biała karta. Przeciwnik, który przyjeżdża do klubu, w którym zmienia się trener, nie wie czego się spodziewać, nawet jeśli ludzie w środowisku się znają. Nikt nie lubi grać przeciwko zespołom, które zmieniły trenera - mówi Maciej Murawski, były kadrowicz, piłkarz wielu klubów ekstraklasy, obecnie ekspert telewizji Canal Plus.

Wspomniana Wisła Płock, Legia Warszawa, która wygrywa świeżością i sercem Aleksandara Vukovicia, nawet Arka Gdynia zapunktowała. Na razie najgorzej na zmianie trenera wyszedł Lech Poznań. W dodatku zadziwia trener Dariusz Żuraw, który na konferencjach prasowych nie zaraża entuzjazmem. Mimo że rozgrywki się jeszcze nie skończyły, to powrót do ligi trenera Adama Nawałki okazał się największym rozczarowaniem tego sezonu.

- Już na mundialu było widać, że nie ma błysku w tej pracy. Nie było widać drużyny, pomysłu, jak wykorzystać potencjał. Oczywiście Lech Poznań to jest inna skala, inni piłkarze. Inny rywal co tydzień. W ostatnim okresie pracy Nawałki w reprezentacji nie widziałem czegoś, co spowodowało, żebym uznał, że to jest coś - dotyk trenera. Zespół nie potrafił zyskać przewagi w elementach taktycznych. Potwierdziło się to w Poznaniu. Lech nie grał spektakularnie. Może było kilka zwycięstw, ale poznaniacy nie porywali. Nawet ten mecz 6:0 z Sosnowcem, to nie była taka miazga. Wynik nie odzwierciedlał wydarzeń. Jesienią Nawałkę broniły wyniki, wiosną nie było gry, ani wyników. Młodzi chłopcy wcale nie byli mocno wprowadzani, Kamil Jóźwiak nagle został odsunięty. Widać było, że Lech nie ma pewności siebie. W meczu z Koroną Kielce (0:0) widziałem Lecha, który bał się przegrać. Jeśli wychodzisz na boisko i boisz się przegrać, to meczu nigdy nie wygrasz. Ty musisz czuć wiarę w siebie. Można grać o remis, ale trzeba mieć tę pewność. Strach przed porażką sprawił, że był mocno zaciągnięty ręczny hamulec. Bez odwagi, ryzyka podejmowania trudnych decyzji. Wtedy jesteś nijaki, a jakbym był kibicem, to nie chciałbym oglądać takich zespołów. Drużyny pokroju Lecha i Legii, które mają duże budżety, muszą być wyraziste - mówi Murawski.