Ryszard Czarnecki. "Z woleja": Talia Santosa. Kto jokerem?

Czy żałuję, że kogoś Santos nie powołał? Tak. Szkoda, że nie ma Grosika. Całego meczu Grosicki w reprezentacji pewnie by nie rozegrał, ale wejście z ławki na pół godziny, rozruszanie skrzydeł, zrobienie wiatraka ze zmęczonych obrońców - to jak najbardziej. Tak więc po ludzku żałuję nieobecności Kamila, a piłkarsko też trochę, ale przyznaję: ufam Santosowi.

Gdy byłem mały, popularna była książeczka dla dzieciaków o „Byczku Fernando”. Byczek z Półwyspu Iberyjskiego budził sympatię polskich dzieci. Dziś trener z Półwyspu Iberyjskiego – też Fernando - budzi sympatię polskich kibiców. Ma gość nasze zaufanie. Może dlatego, że szacunek budzą jego zasady. Pierwsza: od medialnego cyrku ważniejsze jest boisko i to ono określa realną pozycję trenera. Druga: nienawidzi donosicieli i przecieków z szatni. Uważa, że „team to team”. Cóż, do obu tych zasad fani Biało-Czerwonych tęsknili, jak kogucik za swą kokoszką (nie mylić z Adamem Kokoszką, świetnym obrońcą Wisły Kraków, ale grającym też w Śląsku Wrocław, Polonii Warszawa, Zagłębiu Sosnowiec, a przez trzy lata nawet we Włoszech i mającym 11 występów i 2 gole w reprezentacji Polski).

Czy szkoda Krychowiaka? A którego? Tego z 2016 roku, który poprowadził Biało-Czerwonych do ćwierćfinału ME przegranego z późniejszym mistrzem Portugalią dopiero po karnych (naprawdę zero pretensji do Kuby Błaszczykowskiego!)? Tak, takiego byłoby bardzo szkoda. Pamiętamy, jak Krycha wtedy grał pressingiem, rzucał się rywalom do gardeł i swoją sportową agresją, ambicją, wolą walki niósł drużynę. Czy tego Krychowiaka z mundialu roku 2022, przed którym udzielał skrajnie zachowawczych wywiadów pod hasłem: - Kibice, nie oczekujcie od nas pięknej piłki? Tak, tego Krychowiaka i braku jego powołania do kadry Santosa żałować dużo trudniej.

Gdy słyszę, że w eliminacjach ME 2024 mamy łatwą grupę, to wzdycham. Łatwe to jest wszystko na papierze. Goście z Pragi i Tirany nie klękną przed Lewym i spółką, i nie poproszą o łagodny wymiar kary. Z Albańczykami grało nam się w eliminacjach MŚ bardzo trudno, a dodatkowo mają totalnie szowinistyczną publiczność, która nie tylko wywiera presję psychologiczną, ale też czasami… uzupełnia boisko kamieniami czy butelkami.

Cóż, to nie będzie easy target. Ale ja wierzę w Santosa…