Tour de France: Geraint Thomas świętował zwycięstwo w Paryżu. Jest pierwszym Walijczykiem, który wygrał Wielką Pętlę

plGeraint Thomas (Sky) płakał ze szczęścia już w sobotę, po zakończeniu etapu jazdy indywidualnej na czas. Jeszcze przed metą wiedział, że nie musi walczyć o każdą sekundę, podniósł więc ręce do góry w geście zwycięstwa. Potem wpadł w ramiona swojej żony Sary, która czekała na mecie, a chwilę potem uściskał... Jacka Walczaka, swojego masażystę na Tour de France.

A potem w czasie wywiadu telewizyjnego nie mógł wykrzytusić słowa ze wzruszenia. - Ostatni raz płakałem podczas swojego ślubu - mówił i chował twarz w dłoniach.

Miłośnik rugby i piwa
Dla niego, chłopaka z Cardiff - co prawda mistrza olimpijskiego z toru - to było coś niewiarygodnego, coś, o czym jeszcze kilka miesięcy temu nie mógł nawet marzyć.Liderem Sky na Wielką Pętlę miał być po raz kolejny Chris Froome, który po pierwsze przymierzał się do wygrania czwartego wielkiego touru z rzędu i piątego Tour de France w swojej karierze. Na dodatek miał udowodnić, że możliwe jest zdobycie w jednym sezonie dubletu Giro d’Italia - Tour de France.

I może gdyby ten drugi wyścig ułożył się inaczej, tak by się stało. Froome poniósł jednak straty na pierwszych etapach, nie błyszczał w górach i jak sam mówił nie mógł zaplanować akcji podobnej do tej, jaką przeprowadził podczas włoskiego touru na Finestre. - Jestem dumny z Gerainta [Thomasa] - mówił Froome.

- Przez ostatnich 10 lat byliśmy nie tylko kolegami z drużyny, ale i przyjaciółmi. Razem trenujemy, mieszkamy bardzo blisko, spędzamy wspólnie dużo czasu. Od lat był też kolarzem, który przyczynił się do moich sukcesów - dodał. Jeśli więc Froome jest rozczarowany - nie pokazuje tego publicznie, niejako zgodnie ze swoją zasadą, którą sformułował w 2011 i 2012 r., gdy musiał czekać na Bradleya Wigginsa: To głupie, by mocniejszy kolarz czekał na tego słabszego.

A sam Thomas, „G” - jak mówią na niego w drużynie powtarzał: - Nie sądziłem, że kiedykolwiek wygram Tour. To wciąż surrealistyczne uczucie.Thomas jest Walijczykiem, to właśnie walijską, a nie brytyjską flagą powiewał na ostatnim etapie do Paryża. Kocha rugby, od czasu do czasu, poza sezonem nie wylewa za kołnierz.

- Uwielbia wypić drinka, gdy nadchodzi na to pora. Bywało, że musieliśmy go podtrzymywać, gdy przesadził. Ale ogólnie Geraint lubi równowagę w życiu - mówił „Velonews” jego trener, Rod Ellingworth, obecnie dyrektor wykonawczy w Sky. Thomas wraz z żoną Sarą Elen mieszkają w Monako, niedaleko Froome’a i bazy Sky. Tam trenuje. I nie przebiera w słowach. Zapytany, co czuł w Pirenejach i kogo się najbardziej obawiał, odparł, że Toma Dumoulina. - Podążałem za nim jak kupa na bucie - mówił na konferencji prasowej.

I w tym jest podobny do swojego największego rywala w tym wyścigu. Holender z Team Sunweb też potrafi opowiadać o tym, że „pieprzony motocykl” uniemożliwił mu skuteczną pogoń za Primožem Rogličem na 19. etapie.

Dublet? Nie w 2019
Ale Dumoulin może być z siebie dumny - w tym sezonie zajął drugie miejsce w Giro d’Italia oraz Tour de France, co prowokuje pytania o to, czy dublet jest możliwy. - Myślę, że ja i Tom [Dumoulin] pokazujemy, że można przejechać oba wyścigi na naprawdę wysokim poziomie. Dla mnie ważnym faktorem przy podejmowaniu decyzji było to, że Wielka Pętla z powodu mundialu zaczynała się tydzień później - tłumaczył Brytyjczyk.

Ale Dumoulin już zapowiedział, że w przyszłym sezonie nie zdecyduje się na konsekutywny start w dwóch wielkich tourach. - Jeszcze nie wiem, czy skupię się na Giro d’Italia, czy na Tour de France - mówił. I zapowiedział, że w tym sezonie skupi się na obronie tęczowej koszulki w jeździe indywidualnej na czas.

Polacy bez sukcesów?
Michał Kwiatkowski obrusza się na takie postawienie sprawy. Kolarz Sky czuje się dumny będąc członkiem zwycięskiej ekipy, do tego kolarzem, który jako pomocnik odgrywa jedną z kluczowych ról w wyścigu. A przy okazji szuka doświadczeń, takich, które może kiedyś pomogą mu odnieść takie zwycięstwo, jakie stało się udziałem kolegi z drużyny.

A sam Thomas jest dla niego najlepszym motywatorem, bo Walijczyk zaczynał przecież jako klasykowiec, który zajmował dobre miejsca w takich wyścigach, jak Ronde Van Vlaanderem czy nawet Paris-Roubaix. Podobną drogą próbuje teraz iść Michał Kwiatkowski.

Z kolei Rafał Majka (Bora-hansgrohe) mówi głośno o zawodzie, jaki sprawił nawet sam sobie. „Szkoda mi braku zwycięstwa w tegorocznym Tourze. Wiem jednak, że zrobiłem, co mogłem i na pewno się nie oszczędzałem podczas całego wyścigu. Wiem, że samo ukończenie Touru da mi dobrą formę na walkę w kolejnych wyścigach, dlatego jestem dobrej myśli” - napisał w swoich mediach społecznościowych.

Majka najbliżej zwycięstwa był na ostatnim górskim etapie, na którym pokazał, że niedyspozycja w Alpach w drugim tygodniu Wielkiej Pętli była niejako wypadkiem przy pracy. Wypadkiem, który będzie dokładnie analizowany przez trenera Patxi’ego Villę. Paradoksalnie ten niezbyt udany dla Majki występ kończy się najwyższym miejscem w klasyfikacji generalnej, jakie osiągnął. Tyle, że 19. pozycja nie jest szczytem jego marzeń.

Klasyfikacja końcowa wyścigu:
1 Geraint Thomas (GBr) Team Sky 83:17:13
2 Tom Dumoulin (Ned) Team Sunweb 01:51
3 Chris Froome (GBr) Team Sky 02:24
4 Primoz Roglic (Slo) LottoNL-Jumbo 03:22
5 Steven Kruijswijk (Ned) LottoNL-Jumbo 06:08
6 Romain Bardet (Fra) AG2R La Mondiale 06:57
7 Mikel Landa (Spa) Movistar Team 07:37
8 Daniel Martin (Irl) UAE Team Emirates 09:05
9 Ilnur Zakarin (Rus) Katusha-Alpecin 12:37
10 Nairo Quintana (Col) Movistar Team 14:18
11 Bob Jungels (Lux) Quick-Step Floors 16:32
12 Jakob Fuglsang (Den) Astana Pro Team 19:46
13 Pierre Latour (Fra) AG2R La Mondiale 22:13
14 Alejandro Valverde (Spa) Movistar Team 27:26
15 Egan Bernal (Col) Team Sky 27:52
16 Tanel Kangert (Est) Astana Pro Team 34:52
17 Warren Barguil (Fra) Fortuneo-Samsic 37:06
18 Domenico Pozzovivo (Ita) Bahrain-Merida 39:08
19 Rafał Majka (Pol) Bora-Hansgrohe 39:57
20 Damiano Caruso (Ita) BMC Racing Team 42:31